Układ pokarmowy ludzki to rozbudowany mechanizm organów, związany za przetwarzanie i absorbowanie elementów odżywczych. Poznanie jego budowy wymaga nie tylko znajomości naukowej, lecz także doświadczalnego podejścia. Z tego względu systematyczną zainteresowanie zyskują modele anatomiczne, które pozwalają w łatwy tryb zgłębić rozmieszczenie organizmu osoby. Szczególne pozycję wśród narzędzi edukacyjnych mają modele anatomiczne układu pokarmowego, gdyż właśnie ten system zalicza się do najbardziej złożonych i realizuje główną zadanie w przebiegach biologicznych. Nauka anatomii tylko na fundamencie ilustracji i przedstawień w książkach bywa ograniczona i złożona. Uczniowie kierunków zdrowotnych czy dietetyki powinni nie tylko przyswoić nazwy organów, ale także pojąć ich wzajemne połączenia i umiejscowienie w obszarze żołądkowej. W tym aspekcie modele anatomiczne bywają ważną metodą, dlatego że pozwalają poznać trójwymiarowe powiązania, przeanalizować gabaryt i formę organów, a także zrozumieć budowę szczegółową, na wzór powłoki powierzchni żołądka czy układ strukturek jelitowych. Za sprawą nim proces nauki jest znacznie angażujący i efektywny, a zdobyta znajomość zostaje utrwalona na dłuższy czas. Na rynku udostępnionych jest liczne wariantów pomocy edukacyjnych. Znajdujemy zarówno modele anatomiczne ukazujące oddzielne organy, takie jak organ trawienny, organ metaboliczny czy trzustka, jak i pełne zestawy przedstawiające cały przebieg układu trawiennego od otworu gębowej aż po część końcową jelita. Część z nich są schematyczne, inne bardzo realistyczne, pozwalające na nawet rozkładanie indywidualnych elementów i szczegółowe przyjrzenie się ich budowie. Takie rozwiązania sprawiają, że modele anatomiczne można przyporządkować do etapu kształcenia – odmienne będą odpowiednie dla studenta szkoły średniej szkoły średniej, a inne dla studenta szykującego się do testu z budowy ciała czy planowanego lekarza. Wykorzystanie modeli jest szczególnie rozległe. Stosuje się je przede wszystkim na instytutach zdrowotnych i kierunkach powiązanych z naukami o zdrowiu, ale także w placówkach średnich, przede wszystkim w profilach biologiczno-chemicznych. Dzięki nim studenci są w stanie lepiej zrozumieć zjawiska odbywające się w człowieczym organizmie.
Powinno się podkreślić także o użytkowym wykorzystaniu w żywieniu czy w ośrodkach zdrowotnych, gdzie modele anatomiczne służą jako pomoc w dyskusji z osobą leczoną. Pokazanie narządu na modelu bywa znacznie łatwiej przystępne niż wyjaśnienie ustny, co podnosi wiedzę życiową i upraszcza wytłumaczenie przyczyn wielorakich schorzeń. Używanie z takich pomocy edukacyjnych ma mnóstwo plusów. Po pierwsze, pozwala na lepsze przyswajanie wiedzy za sprawą prezentacji graficznej i wielokrotności. Po drugie, w oporze do materiałów organicznych, modele anatomiczne są wytrzymałe, bezpieczne i czyste, a jednocześnie gotowe zawsze wtedy, gdy są konieczne. Po trzecie, można je stosować ponownie, co czyni je nakładem na lata. Wreszcie, są powszechne – posiadają zastosowanie zarówno w kształceniu bazowej, jak i na wyższych stopniach edukacji. Powinno się podkreślić, że ewolucja innowacji dodatkowo rozszerzył możliwości w tej branży. Regularnie napotykamy modele anatomiczne tworzone w systemie 3D, które wiernie odtwarzają budowę organów i pozwalają nawet na imitację procedur chirurgicznych. Jednocześnie rozwija się używanie cyfrowej i rozszerzonej realności w szkolnictwie lekarskiej, jednak wciąż standardowe modele odgrywają podstawową rolę. Są bowiem nieskomplikowane w stosowaniu, nie wymagają zaawansowanego sprzętu, a równocześnie stanowią wyjątkowo skuteczne instrument dydaktyczne. Konkludując, system trawienny to najjażniejszy z najważniejszych układów ciała, a jego poznanie ma istotne znaczenie praktyczne zarówno dla doktorów, jak i dla jednostek zajmujących się nauką o odżywianiu, bioedukacją czy edukacją medyczną. Aby poznawanie była skuteczna, nie okazuje się wystarczające opis, konieczne jest doświadczalne podejście, które gwarantują właśnie modele anatomiczne układu pokarmowego. Dzięki nim wiedza jest znacznie łatwa, bardziej zrozumiała do przyswojenia i wartościowa w dalszej działalności profesjonalnej. Takie narzędzia to wkład w standard edukacji, bardziej efektywne przygotowanie nadchodzących ekspertów oraz skuteczniejsze metody nauczania wiedzy zarówno studentom, jak i osobom leczonym.
